نقش سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) در تاب‌آوری اجتماعی شهرها نمونه موردی: منطقه 16 تهران
پدیدآور: مهدی غلامی
چکیده:
امروزه وقوع بحران‌های طبیعی و انسانی به‌عنوان پدیده‌ای تکرارپذیر محسوب می‌شود که در برخی از مواقع با آسیب‌های شدید مادی و جانی همراه است. در راستای کاهش این خسارت‌ها مبحث تاب‌آوری و تاب‌آوری اجتماعی مطرح‌شده است. شهر تهران به‌ویژه مراکز پرازدحام آن، نیز به دلایل متعدد از حساسیت و آسیب‌پذیری بالایی برخوردار است و با مسائل و تهدیدهای متعددی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست‌محیطی مواجه هست. ازاین‌رو مسئولان شهری به دنبال افزایش تاب‌آوری اجتماعی در شهرها و کشورهای خود می‌باشند و با فعالیت‌های مختلف اعم از تخصیص بودجه برای کاهش خطرپذیری، ایجاد زیرساخت‌های حیاتی در چارچوب دفع و کاهش بلایای مختلف طبیعی و اجتماعی، استفاده از برنامه‌های آموزشی مختلف برای مدیران شهری و مردم و همچنین افزایش مشارکت مردمی به‌وسیله‌ی سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف به دنبال بهبود وضعیت تاب‌آوری در شهرهای خود هستند. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی تاب‌آوری اجتماعی و تحلیل نقش تشکل‌های مردمی در تاب‌آوری اجتماعی در منطقه 16 تهران است. روش‌شناسی این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، کمی است. در این تحقیق ما 160 پرسشنامه را از مردم این منطقه و 20 پرسشنامه را از مسئولین و مدیران سازمان‌های مردم‌نهاد منطقه پرکرده‌ایم و اطلاعات پرسشنامه را با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS پردازش و بر اساس هدف و فرضیات تحقیق، از آزمون‌های مختلف استفاده کرده‌ایم. نتایج در رابطه با فرضیه اول نشان می‌دهد که تاب‌آوری اجتماعی در منطقه 16 تهران در وضعیت مطلوبی نیست. در رابطه با فرضیه بعدی نیز نتیجه نشان می‌دهد که مردم منطقه ازلحاظ رتبه ابعاد تاب‌آوری اجتماعی با یکدیگر تفاوت دارند که بیشترین میانگین مربوط به بعد فردی و کمترین مربوط به بعد اقتصادی است. آخرین فرضیه نیز نشان می‌دهد که سمن‌ها (تشکل‌های مردمی) باعث بهبود نسبی تاب‌آوری اجتماعی در منطقه 16 تهران نشده‌اند.
کلیدواژه‌ها: سازمان های مردم نهاد،تاب اوری،تاب آوری اجتماعی،تهران,منطقه 16
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.