حکومت محمّد تقیخان بافقی در یزد
(از کنش سیاسی تا فعالیّت مذهبی- اقتصادی وقف)
عاطفه رنجبر جمالآبادی
دانشآموخته کارشناسی ارشد رشته ایرانشناسی، پردیس علوم انسانی و اجتماعی، دانشکده الهیات، بخش تاریخ، دانشگاه یزد، Iranshenas8892@gmail.com
چکیده
اوضاع کشور ایران پس از قتل نادر شاه با تحولاتی چون استقلالطلبی حکام محلی مانند یزد همراه بود. تشکيل دودمان خوانين (1161- 1264ه.ق.) توسط محمّدتقيخانبافقي باعث ثبات سياسي يزد شد و براي يک دورهي طولاني فصل نويني را در تاريخ سياسي، اقتصادي و اجتماعي يزد گشود. يزد با توجّه به عواملي مانند موقعيت جغرافيايي، جايگاه اقتصادي منطقه، قرارگيري در مسير تجاري و بعد مسافت از حکومت مرکزي، مورد توجّه دولت مرکزي با نگاه اقتصادي بود. ميزان موقوفات محمد تقيخان نشان از اعتقادات قوي مذهبي و شرايط اقتصادي او است. از اثرات وقف محمد تقيخان کسب وجهي اجتماعي، کاهش دخالت حکومت در موقوفات، امنيت مال، آباداني شهر، رشد فرهنگی، اقتصادی و مذهبي یزد و گسترش جامعهي شهري بود. مقالهي حاضر، با روش توصيفيتحليلي، به واکاوي در اسناد، دادهها و مکتوبات تاريخي موجود پرداخته تا پاسخگوي اين پرسشها باشد: عملکرد سياسي محمّد تقيخان چه تأثيري در ثبات سياسي يزد داشته است؟ بازتاب کارکرد اقتصادي، فرهنگي و مذهبي محمّد تقي خان در يزد چه بوده است؟ موقوفات محمّد تقي خان در حيات اجتماعي يزد چه تاثيراتي داشته است؟ نتایج پژوهش در دوران مذکور نشان ميدهد که محمد تقیخان با دفع حاکمانی که مورد رضایت مردم یزد نبودند، ثبات سیاسی را بهوجود آورد و موقوفات او در بسط عدالت اجتماعی و تا حدودی رفع فقر، احیای روحیهی وقف در بین مردم یزد، گسترش علم و فرهنگ، رونق محافل مذهبی و حفظ روحیه دینی- مذهبی مردم بازتاب داشته است. نقش وقف در ايجاد و گسترش فضاهاي شهري يزد با توجّه به نیاز عمومی آن زمان با ساخت مدرسه، آبانبار و غيره تا شکلگيري فضاهايي کلانتر از جمله بازار توسط محمّد تقيخان تأثيرگذار بوده است و همچنین سهم موقوفات محمّد تقیخان، تکافلي توانمندساز در تاريخ اين شهر داشته که بيانگر توجّه او به توسعهی پايدار و ماندگار شهر بوده است.
کلمات کلیدی
محمّد تقیخان بافقی؛ خوانین یزد؛ موقوفات؛ یزد.
- مقدمه
خوانين يزد يکي از حکومتهاي محلي بودهاند که محمّد تقيخان بافقي پايهگذار و قدرتمندترين فرد اين خاندان با انقياد بر زمامداران افشار و زند ثبات سياسي در يزد را برقرار نمود. وي علاوه بر فعاليّت سياسي، آثاري در جهت تثبيت حکومتش بنا کرد. وقف در یزد سابقهای بس دیرینه دارد که در حیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ریشه داشته و تعدد موقوفات و رقبات تأییدی بر آن است. یکی از عرصههایی که نقش محمّد تقیخان در آن نمود دارد و کمتر مورد توجّه قرار گرفته، عرصهی وقف است. بعد از حملهی افغانها تا زمان قاجار به میزان زیادی وقف کاهش یافت امّا در این اثنا طبق اسناد موجود، وقف در یزد سیر صعودی داشته است. هدف اصلی در این پژوهش، کنکاش انگیزههای وقف و همچنین نگرشی بر کارکردهای اجتماعی و فرهنگی موقوفات وی در یزد است. بیشترین تعداد رقبات وقفی او مربوط به آب و زمین میشود که منبع تامینکنندهی آب هم بیشتر قناتها بوده است. عايدات موقوفات وی به مصرف در حوزههاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي از قبيل گسترش علوم اسلامي، تعميرات مشاهد مشرفه، بهبود وضع زندگي عموم مردم و حتّي به مصرف آيندگان میرسيده است. بررسی مصارف موقوفات محمّد تقیخان بیانگر تعدد مصارف آن در طول دورهی زمانی مذکور است. همچنین موقوفات محمّدتقيخان نقش بسزايي در گسترش جامعهي شهري يزد داشته است. سازههای او و وقف آنها با توجّه به نیاز و شرایط آن روزگار بوده است. شخصيّت محمّد تقي خان در عملکرد سياسي، اقتصادي- مذهبي وي آشکار است. اگرچه قطع به یقین نمیتوان راجع به انگیزهی محمّد تقیخان در خصوص وقف اموالش نظر داد امّا بهطورکلی میتوان کسب ثواب اخروی و منزلت اجتماعی را در نظر گرفت. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی کنش سیاسی محمدتقیخان و تأثیرات موقوفاتش بر حیات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی دوران خوانین است که به فهم بیشتر اوضاع یزد از اواخر دوران صفویه تا قاجاریه میانجامد.
- پیشینهی پژوهش
تاکنون تحقيق جامعي از فعاليّتهاي مذهبي- اقتصادي وقف محمّدتقيخان و تاثيرات آن در ايجاد دگرگوني جغرافيايي و ايجاد فضاهاي شهري يزد در دوره خوانين انجام نگرفته است. اگرچه شايد نقض منابع، مشکل اساسي بررسي پيشينهي اجتماعي و اقتصادي اين قدرت محلي بوده است. از اين رو اين نوشتار بر آن است با استفاده از منابع کتابخانهاي و وقفنامهها به تجزيه و تحليل نقش وقف در توسعه منابع آبي، گسترش فضاهاي درون شهري و غيره در شهر يزد بپردازد.
برخی از کتابها و مقالاتی که در این زمینه به نگارش درآمده است، بدین شرح است:
کتاب جامع جعفری اثر طرب نایینی از منشیان عصر قاجاری، حدود دویست سال از تاریخ یزد، از عصر افشاریه و زندیه و بخشی از دوره قاجاریه تا سال 1245 ه.ق را دربر میگیرد. این کتاب در مورد دوران خوانین یزد اطلاعات زیادی را در اختیار خوانندگان قرار میدهد. پایاننامهی «یزد در دورهی خوانین» به کوشش جمال عابدنیا؛ مقالهی «کریم خانزند و تقیخانیزدی» به کوشش محمّدرضا رحمتی تحقیقاتی در باب خوانین است. در مورد وقف، آثار زیادی وجود دارد مانند: مقالهای از لمبتون تحت عنوان «وقف در ایران»؛ یا «وقف، شالودهی توسعهی اقتصادی و اجتماعی» نگارش یافته محمّد حبیبی؛ همینطور پژوهشی از سوی هرمز ابراهیمنژاد تحت عنوان:
»The Waqf, The State and Medical Education in Ninteenth century Iran«
انجام گرفته که به بررسی نهاد وقف پرداخته است.
- قدرت و نفوذ محمّد تقیخان از دوران افشاریه تا قاجاريه (1148-1213 ه.ق)
در بررسی ادوار گذشتهی ایران با مرگ هر پادشاه اوضاع کشور دچار دگرگونی شده و فرصتی به برخی از شاهزادگان میداد تا به بسط قدرت خویش با استفاده از شرایط موجود برآیند و حکومتهای محلی با اعلان استقلال، نظم و امنیت کشور را تحت تاثیر قرار میدادند. اوضاع یزد هم پس از قتل نادرشاه چنین بود. زمانیکه محمّد تقیخان (ملقب به خانبزرگ) سی ساله بود، مردم یزد از سفاهت و سوء تدبیر علمخان به ستوه آمده، جمعی از اعیان و بزرگان شهر به بافق رفته و طی دعوتهای مکرر از محمّد تقیخان، در سال 1161ه.ق عازم یزد شد که در این سال علی قلی افشار بر ایران مستولی شده بود. محمّد تقیخان زمانیکه به حکومت یزد رسید، با جدا کردن یزد از قلمرو شاهرخخان مانند یک حاکم خودمختار عمل میکرد (رجائی، 1387، ص49) و مدعی استقلال بود، به همین سبب حکومت مرکزی برآن میشد که یزد را تسخیر و تقیخان را مطیع خود نماید (باستانیپاریزی، 2536، ص53). تشکیل این دودمان باعث ثبات سیاسی یزد شد. دستیابی به حکومت کرمان و بازسازی شهر در اثر حملات و جنگهای متعدد از جمله اقداماتی است که انجام شد. وی قریب چهل سال در دوران زندیه حاکم یزد بود.
این حکومت محلی تا سال 1234 ه.ق. (1818 م) حیات داشت و بعد از وفات خانبزرگ که به روایتی 53 سال حکومت کرد، علی نقیخان جانشین پدر شد و تا سال 1219ه.ق حکومت کرماندر دست برادران و پسران او بود (باستانیپاریزی، 1356، ص143). در سال 1245 ه.ق. (بعد از قرارداد ترکمنچای) یکی از فرزندان محمّدتقیخان به نام عبدالرضا خان رهبري شورشی که ناشي از نارضايتي عمومي از عملکرد محمّد ولي ميرزا انجاميد را بهعهده داشت. سرانجام یزد از سوی عباسمیرزای ولیعهد به تصرف درآمد (تشکری بافقی، 1388، ص 17).
4- حیات اجتماعی مردم یزد در دورهی حکومت محمّد تقیخان بافقی
جامعهی ایران از فاصلهی بین انقراض صفویه تا تاسیس سلسلهی قاجار همان خصایص خود را حفظ نمود و جامعهی قاجاریه وارث آن عصر شد (شمیم،1370، ص 366). حتّی با بررسی عصر افشاریه، روال زندگی مردم با نظامها و ترتیبات سنتی عصر صفوی در تداوم بوده است (شعبانی، 1365، ص245). یکی از این خصایص در حوزهی مراتب اجتماعی بود که خوانین غالباً از ردههای عمال دیوانی یعنی از افراد دستگاه سلطنت محسوب میشدند. عصر صفوی که در اواخر آن با ظهور عنایتسلطان تاریخ خوانین پا میگیرد، شهر یزد از آرامش و امنیت برخوردار بوده و توانست در زمینهی بازرگانی به ویژه منسوجات و ابریشم به رشد چشمگیری برسد.
طبق مستندات تاریخی، شهر یزد در اوایل قاجار، از نظر تجارت و اقتصاد و همینطور نساجی از معتبرترین شهرهای کشور محسوب میشده است. همجواری شهر با کویر و محدود بودن کشاورزی، تکیهی یزد بر تجارت و بازار، از منابع کسب درآمد بود. همچنین قرارگیری در مسیر تجاری ابریشم باعث رونق اقتصادی یزد میشد. بدین سبب بازرگانان از تأثیرگذارترین افراد در شهر یزد به شمار میآمدند (کریمیان و عزیزی، 1394، ص237- 238).
محمّد تقیخان با وقف اموال خود سعی نمود تا زمانیکه زمام امور حکومتی را در دست دارد، خدمات شایان توجّهی را به مردم عرضه بدارد. این موقوفات در تداوم حیات مجموعههای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی شهر یزد موثر و در دورههای بعد منشأ حرکتهای تاثیرگذاری از سوی نوادگان او و عموم مردم بوده است.
4-1- موقوفات خان در اعتلای حیات اجتماعی یزد
در بررسی میزان رشد یا کاهش موقوفات و همچنین تأثيرهاي آن توسط حاکمان و مردم در بهبود وضعیت اجتماعی از صفویه تا اوایل قاجاریه، باید گفت در زمان هجوم محمود افغان دفاتر و رقبات وقفی از بین رفتند و در زمان نادرشاه به واسطهی ناآگاهی او، بسیاری از موقوفات ایران توسط حکومت و درباریان ضبط، و درآمد حاصل از آن صرف لشکریان و نظامیان شد. در نتیجه وضعیت وقف دچار رکود شد (میرعلمی، 1389، ج1، ص17). در دورهی قاجاریه براساس نگرشِ حاکمان و دولتمردان، نهادِ وقف اداره میشد که با توجّه به بافت سنتي جامعهی آن روز، بسیاری از موقوفات صرف روشنایی عتبات عالیات، تهیّهی بوریا، شمع مساجد و برگزاری مجالس روضهخوانی و تعزیهداری میشد (طباطباییان، 1389، ص170). در حملهی افغانها به ایران (1134- 1148 ه.ق) صدمات و لطمات زیادی به شهر یزد وارد شد. از اواخر افشاریه (1148- 1160 ه.ق) تا دورهی قاجاریه به مدّت نیم قرن یزد سیر صعودی پیش گرفت. در این دوره محمّد تقیخان علاوه بر تأسیس بناهای عامالمنفعه، موقوفات بسیاری که شامل میدان خان، بازار قیصریه و موقوفات عام بوده را داشته است. در دورهی قاجاریه، نیز روند آبادانی یزد توسط فرزندانش ادامه يافت (موسوی، 1377، ص66)
از انگیزههای محمّد تقیخان براي وقف اموال خود به عنوان یک حاکم محلي؛ وطندوستی، کسب وجههی اجتماعی و شهرت به نیکوکاری مي توان نام برد (لمبتون، 1388، صص89- 90). با گسترش سنت نیکوی وقف توسط محمّد تقیخان، مردم یزد هم بناهای زیادی تأسیس و سپس وقف نمودهاند که نه تنها در یزد بلکه در بافق، بهاباد و دیگر مناطق یزد با توجّه به آثار و رقبات و سنگنوشتههای موقوفاتی که باقیمانده، میتوان صحت این مدعا را اثبات نمود. بنابراین یکی از تأثیرات وقف محمّد تقیخان در یزد، احیای روحیهی وقف در بین مردم بوده است.
براساس ویژگی استقلال وقف، وقف حاکم و سلطان با شخص معمولی یکسان است (الفضلی، 1378، ص20) و در زمرهی «وقف خاص» قرار میگیرد. انجام وقف، به همهی قشرهای جامعه تعلق دارد و این همبستگی اجتماعی به منظور رفع نیازهای ضروری طبقات محروم، تحقق عدالت اجتماعی (طباطباییان، 1389، صص156- 157) و جلوگیری از تمرکز ثروت در دست عدّهای معدود است که بیشک محمّد تقیخان به این موارد توجّه داشته است. شهر یزد به دلیل شهرت و اهمیّت مذهبی خود در سدهی هشتم هجری به بعد نام «دارالعباده» به آن اطلاق شد و سنت وقف در آن اعتبار چشمگیری داشته است.
5– حیات فرهنگی یزد در دوران محمّد تقیخان
مدارس عصر صفوی تا قاجار، تا قبل از تاسیس مدارس نوین، رونقی نداشته و به دو شکل عمده و ابتدایی دیده میشد (باقری،1371، ص156). در زمان سلطنت نادر شاه افشار، کریم خان زند و فتحعلی شاه قاجار به واسطهی دلایل عدیدهای، به فرهنگ و تعلیم و تربیت عامه توجّه خاصی نشد و روند فعالیّتهای آموزش و پرورش مانند دورههای قبل دچار رکود شد (آقازاده، 1386، ص8). در دوران افشار و زندیه، کتابخانهی مهّمی به وجود نیامد. در این دوران حکومت خوانین مراکز علمی- فرهنگی را بر پا کردند که بهطور اَخص به مدرسهی خان پرداخته خواهد شد.
5-1- مدرسهی خان
مدرسهی خان یکی از بناهای باشکوه و به یادماندنی محمّد تقیخان بافقی است که این مدرسه را در خارج حصار شهر یزد ایجاد کرد. مدرسه مرکب از دو طرف، یعنی دو مدرسه کوچک و بزرگ که مدرسه کوچک را مرحوم محمّد تقیخان بنا نمود و مدرسهی بزرگ را فرزندش علینقیخان به صورت کنونی به اتمام رسانید. این مدرسه از بزرگترین مدارس شهر است که وقفیات فراوانی دارد (باستانیپاریزی، 2536، ص53). وقفیات بر این مدرسه صرف هزینهی تعمیر و ادارهی آن بوده که واقف به آن توجّه داشته است. مدرسهی خان رونق بسیار چشمگیری در عصر خود داشته که علمای زیادی در آنجا به تدریس پرداختهاند که دو نفر مدرس (یکی مدرس کل و یکی مدرس جزء) به صلاحدید متولی به آموزش و تدریس طلاب میپرداختند (میرجلیلی،1379، صص72-73) که بتوانند مفاهيم مذهبي را براساس متون ديني درک و استخراج و در وضع قوانين و ورود به مسائل سياسي عمل کنند. موقوفات این دو مدرسه هشت فقره از رقبات و مستقلات محمّد تقیخان بافقی است (دهقانیاننصرآبادی، 1387، ص173). وقف در امر پژوهش میتواند توسعهی علمی و تحقیقاتی و گسترش کتابخانه و مدارس و دارالعلم را در جامعهی اسلامی در بر داشته باشد. از اهداف اصلی محمّد تقی خان در تاسیس مدرسهی خان، گسترش علم و فرهنگ بود.
6- نگرشی بر سیاست مذهبی و ترویج مذهب در زمان حکومت محمّد تقیخان
خاندانهای حکومتگر ایران همچون خوانینیزد، از خطمشی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خاصی برخوردار بودهاند که به عقاید، ساختار و بافت درونی قبیلگی آنان مربوط میشده و جزئی از هویت آنها بوده است. محمّد تقیخان به دلیل فضای حکومتی شهر یزد که مردمان به مذهب توجّه ویژهای داشتند، پایبندی او به مذهب را در چند مورد میتوان کنکاش کرد. وقفيات خانبزرگ در نجف اشرف، کربلا، مشهد مقدّس و سایر مشاهد مشرّفه، مسجد کوفه و مهمانی دادن به طلّاب در اعیادی همانند غدیر بود و زوّار را تکريم ميکرد و همچنين تدارکات روضهخوانی و سوخت و سقایت نجفاشرف را برعهده داشت (رضوی، 1388، ج1، ص729). او در نجفاشرف به تعمیر حرم و رواق حرم حضرت علی (ع) پرداخت تا جاییکه سنگ مرمر از برای رواق و سقّاخانه ارسال داشت و هدف او از ساخت سقّاخانه؛ خمس قنات دولتآباد بود. همچنین دستور داده بود؛ همیشه دو شمع کافوری بالای ضریح و دو شمع پایین ضریح مبارک روشن باشد (همان، ص626).
پدیدهی وقف علاوه بر رشد فرهنگی و اقتصادی یک شهر، باعث رونق محافل مذهبی و حفظ روحیه دینی- مذهبی در بین مردم هم میشود (شاطری، 1384، ص65) که موقوفات خانبزرگ در ترویج فرهنگ مذهبی در یزد موثر بوده است. بهطورکلی میزان موقوفات نشان از اعتقادات قوی مذهبی و شرایط اقتصادی آن زمان مردم دارد و به آگاهی، تدین، حس همدردی اجتماعی و شرایط و نیازهای اقتصادی، اجتماعی جامعه بر میگردد. در وقف امکانات مادي باعث ارتقاي ارزشهاي معنوي ميشود؛ بدين معنا که ثروت مادي جامعه به صورت عادلانه در ميان همهي اقشار جامعه توزيع ميگردد. با وقف، اموال شخصي واقف تضمين ميشود و نحوهي استفادهي آن را مشخص و عايدات آن به مصرف ميرسد.
7- ارزیابی آثار و مستحدثات محمّد تقیخان بافقی
محمّد تقیخان در ساخت یا آباد کردن منطقهی محروسهی تحت فرمانرواییاش حتّی حصار خارج شهر یزد (منظور زمانی است که یزد هنوز تا به این حد به گسترش نرسیده بود و مناطقی که در آن زمان خارج حصار بوده، الان جزء شهر بهحساب میآیند) به ساخت و تعمیر بناها پرداخت. او با آباد کردن زمینهای بایر که بر طبق شرع این زمینها بعد از آباد شدن تحت مالکیت همان شخص در میآید، به املاک و مستغلات خود افزود و در میان فرزندانش تقسیم کرد، سپس همگی را احتمالا براي فرار از پرداخت ماليات، حفظ املاک، ميراثي ماندگار براي فرزندان خود و همچنين توليت نسل به نسل در بين آنها وقف نمود. گرچه اولادان و احفاد خانبزرگ هم به پیروی از پدر به ساخت بناهایی پرداختند و سپس وقف نمودند. محمّد تقیخان اکثر مستحدثات خود را در خارج از شهر یزد به دلیل کثرت جمعیّت و مرکز بازرگانی که از مرکز شهر به بازار بیرون شهر انتقال یافته بود، ایجاد کرد. احتمالا محمد تقیخان توسعه شهر یزد را در نظر گرفته و به علّت هوای خشک یزد، بیشتر زمینهای این منطقه میبایست با آب قنات و احداث باغات آباد شود (کوندو نوبوآکی، 1379، صص73- 74).
اقتصاد يزد را ميتوان حول محورهاي کشاورزي و سود حاصل از کشت محصولات ارزآور در زمينهاي زراعتي که مالکيت آن منبع عمده نفوذ و قدرت افراد به حساب مي آمد، بررسي کرد. باید گفت «قسمت عمدهی خاک یزد را کویر و صحاری لمیزرع تشکیل میدهد مانند صحرای نوگنبد، کویر بافق، کویر ابرقو و غیره» (طاهری، 1317، ص18). مهّمترین محوری که در اینجا مدنظر است، محور یزد به بافق است که با گذار از مسجد کهن فهرج در حاشیهی کویر تا بافق و همینطور شهر یزد ادامه مییابد (زندهدل، 1390، صص78-79) که محمّد تقیخان مستحدثات خود را در حول این محورها ساخته است. واتسن در کتابش در مورد وضعیت طبیعی یزد اینگونه مینویسد:
«نواحی یزد بهواسطهی خشکی بیابان و کمیابی آب، محدود و کمجمعیت است» (واتسن، 1354، ص181).
نیدرمایر در سفرنامهی خود از قسمت غربی شهر یزد که توسط ریگهای نرم محاصره شده و مردم آن در هر دم با طوفانی از ریگهای تازه روبرو میشدند، سخن گفته است (نیدرمایر، 1380، صص256- 257).
آثار محمّد تقیخان را به دو دسته میتوان تقسیمبندی کرد:
گروه اول: ساختههای محلی بازار یزد در بیرون حصار شهر نزدیک دروازه مهریجرد که میتوان به تعمیر میدان خان، ساخت مدرسهی خان، تاسیس قیصریه و خان گلشن و ضرابخانه اشاره کرد. احداث باغها و کاروانسراها و بازار و ضرابخانه؛ نشان از اندیشهی قوی اقتصادی محمّد تقیخان است، بهطور مثال صادرات میوهی باغها را به شهرهای همجوار، حمل و جابجایی بار در کاروانسراها و وجود بازارهايي چون بازار قيصريه نشان از پويايي اقتصاد شهر بوده است. از شاخصترين عنصر کالبدي با عملکرد اقتصادي در يزد بازار است.
گروه دوم: قنوات و باغها هستند که محمّد تقیخان آنها را احداث و بین اولادانش تقسیم کرد. از قنوات احداثی مهّمترین آنها قنات دولتآباد و قنات تقیآباد به انضمام سه قنات دیگر که مجموع این پنج قنات را قنات دولتآباد میگفتند. از مهّمترین مستحدثات او، بنای باغ دولتآباد است و همچنین باغ جنّتآباد که دو کاروانسرا هم احداث کرد. ساخت باغ در کشور ایران به خصوص دورهی اسلامی سابقهای بس دیرینه داشته است. به دلیل اختلاف آب و هوایی، ساخت باغ در مناطق گرمسیری اهمیّت ویژهای دارد. یکی از اصول معماری ایران درونگرایی است، باغها نیز از همین امر تبعیت کرده و عموما اطراف آن با دیوار محصور بوده است. مهّمترین مساله برای حیات بخشیدن باغ، آبرسانی از راههای دور دست بدانجا بوده که از طریق قنوات این امر ممکن میشده است. اکثرا در کنار آنها طاحونهای بنا میداشتند تا به تولید آرد منطقه هم به کمک آسیابی که به واسطهی آب این قنوات کار میکرده، کمک کرده باشند. تولیت آنها را بعد از وقف به اولادشان میسپردند و شرایطی برای استفاده از موقوفات خود وضع میکردند. این باغات هم به آبادانی منطقه کمک میکرده و هم صدقهای جاریه برای خوانین بوده است. مالکیت قناتهای احداثشده توسط محمّد تقیخان در انحصار خودش بود و در دورهی خوانین توانستند از این راه زمینهای بایر را آباد کنند. حفر قنات بدون شک یکی از مهّمترین پدیدهها و شگفتیهای زندگی در کویر است (سرهنگاشتری و یزدی،1352، ص12). در مورد اهمیّت قنوات باید گفت که در عینآبدهی که مناسب برای شرایط در کویر است، در برابر اقداماتی که انسان در استفاده از منابع آب زیرزمینی انجام میدهد، نوعی محافظت دارد و ابداع آن به دهها قرن قبل مربوط میشود (قبادیان،1361، صص244- 245). اهميّت عنصر آب از ديرباز باعث تقويت انگيزهاي در واقفان براي ساخت تأسيسات آبي ميشد. قنات به عنوان یک فناوری در طول قرون متمادی تبدیل به یک فرهنگ شده و ارتباطی نزدیک با وقف داشته که باعث تأثیرات مثبت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و حتّی مذهبی در سطح جامعه شده است.
8- موقوفات محمّد تقیخان بافقی
محمّد تقیخان بافقی بعد از ساخت ابنیهی مذکور، سه مؤرد از آنها را وقف کرد که درحالحاضر مشهود است.
اوّل: وقف بر جنّتآباد که شامل باغ و عمارت آن است که به ساحت امام رضا (ع) تقدیم داشته است (افشار، 1374، ج2، ص794).
دوّم: وقف بر مدرسهی خان است که به سال 1188ه.ق. وقف به طلبههای علوم دینی ساکن در مدرسه شده است. تولیت آن را فرزندانش برعهده داشتهاند. از موارد وقف بر این مدرسه بازارچهی قیصریه و ضرابخانه و یک درب حانوت خبازی در جنب منار مسجد ریگ، مزارع و موضعهای اطراف جنتآباد است (همان، صص377- 378).
سوّم: وقف بر باغ و قنات دولتآباد که آن را وقف چهارده معصوم نموده است. در وقفنامهی قنات دولتآباد یزد، نام چندین آبانبار که به وسیلهی این قنات تامین آب میشده، آمده است (مسرت، 1387، ص74). آبانبارها، يکي از تأسيسات عمومي و ضروري پس از قناتها و یک کار اجتماعی عامالمنفعه در شهر يزد بودهاند که کارکردهاي مختلفي از جمله تأمين آب شرب مردم را داشتهاند.
یکی از شرایط محمّد تقیخان برای باغ مذکور این است که در وقفنامه اشاره شده شخصی (متولی) که میخواهد از این باغ استفاده کند، باید حتّی یک وجب از زمین هم که باشد آبیاری کند و سپس از این آب استفاده کند. در بیان مصارف وقف بعد از وضع حوالهجات دیوان و تعمیر اراضی و مرمت عمارات موقوفه، یک پنجم را به ازای حقالتولیه تصرف نماید و چهار خمس دیگر (معادل چهار پنجم) را صرف تعمیر و تزیین و فرش و روشنایی اصلی روضهی مطهره و رواقها و روشنائی سرای کفشدارها و علما و صلحائی که از روضات متبرکات به تلاوت کلامالله و دعا و زیارات مشغول هستند و زوار صرف نماید. تولیت با محمّد تقیخان و اولادش بوده و حقالتولیه هم بعد از ایشان به احفادشان یعنی خوانین یزد باقی خواهد ماند. در وقفنامه آمده که بر هر یک از متولیان هر طبقه لازم است که در تعمیر و ترویج و آبادانی موقوفات نهایت جد و اهتمام را به عمل آورند (طربنائینی، 1353، صص743- 745). تولیت نسل به نسل در وقفیات توسط واقف در واقع همان استمرار اصل مسئولیّتپذیری اجتماعی با شرایط وضعشده از آداب اجتماعی بوده است که میبایست اجرا شود. این انضباط اجتماعی موجب تقویت ارزشهای اجتماعی میشود حتّی برای کسانیکه از عایدات موقوفات بهرهمند میشوند.
محمّد تقیخان این مجموعه را پیش از سال1172ه.ق. احداث کرده و چهل سال بعد آن را وقف کرده است. به احتمال زياد او تا سال 1212 ه.ق. بيشتر حقآب را بين بستگان تقسيم کرده بود و شاید هدف او ایجاد بنایی ماندگار و با وقف آن، صدقه بر مقابر شریفهی خود و اولادی باشد و آبادانی اراضی و باغاتی که از آب قنات دولتآباد مشروب میشدهاند و از مصارف وقف، میزانی از آن صرف روضهی متبرکهی سقایهی نجف اشرف و امداد زوّار میشده است. مازاد آب قنات به قريهي محمد آباد و چاهوک انتقال داده شد که پس از خريد دو هزار قفيز زمين باير با آب اين قنات زمينها را آباد کرد. در ذیل به تأثیرات موقوفات محمّد تقیخان به عنوان یک حاکم محلیِ واقف در حیات اجتماعی مردم یزد با توجّه به وضعیت وقف و موقوفات در اواخر صفویه تا ظهور قاجاریه که در فوق ذکر شد، پرداخته خواهد شد.
9- بررسی تاثیرات موقوفات محمد تقیخان از بُعد اقتصادی بر یزد
تاثیرات فرهنگ وقف علاوه بر بعد اجتماعی و سیاسی، از جنبهی اقتصادی هم مد نظر قرار میگیرد. وقف ریشه در کارکرد اقتصاد جامعه دارد. بهطوریکه شیوههای متعددی برای بهرهبرداری اقتصادی از اموال موقوفه وجود دارد و همچنین پاسخگوی نیازهای اقتصادی جامعه ميتواند باشد (طباطباییان، 1389، ص157). بنابراین تجلیات وقف به عنوان عنصری ارزشی در امور اقتصادی جامعهی اسلامی تاثیرگذار است و موجب رونق و تحول اقتصادی و اجتماعی میگردد (حبیبی، 1379، صص175- 176). اعتبار واقفان ميراثي براي وارثان آنان بود. از ديگر منظر دخالت حکومت در املاک موقوفه کاهش مييافت. نقش وقف در ايجاد و گسترش فضاهاي شهري يزد با توجّه به نیاز عمومی آن زمان با ساخت مدرسه، آبانبار و غيره تا شکلگيري فضاهايي کلانتر از جمله بازار توسط محمّد تقيخان تأثيرگذار بوده است.
یزد شهری است که تداوم آن تا به امروز با توجّه به موقعیت مکانی آن، در ساز و کارهای اقتصادی نهفته است (میرحسینی، 1385، ص93). مشخصا مردم یزد از قدیم تا کنون در ساخت بناها و مزارع وقفی برای رفاه و آسایش افراد بی بضاعت تلاش کردهاند (دانشیزدی، 1386، ص189). املاک خالصه محمّدتقیخان و در کل خوانین علاوه بر یزد؛ بافق و بهاباد را هم به عنوان تیول خود حفظ کردند و حوالی آن با احداث قنوات، چندین روستا هم احداث کردند (میرحسینی، 1385، صص94- 96) که جزء وقفیات هم محسوب میشد. گسترش جامعهی شهری يکي از کارکردهاي اقتصادي وقف است که احداث آبادیهای جدید توسط محمّد تقیخان از نمونههای وقف در اقتصاد یزد است[1] و هدف او براي استفاده ديگران و رفع نيازهاي مادي و معنوي جامعه است؛ زيرا مهّمترين کارکرد وقف، از بين بردن فقر در جامعه و کاهش بار تکافل اجتماعي است. کارکرد موقوفات وی در توزیع ثروت و تعدیل اجتماعی موثر بوده است.
هدف محمّدتقیخان و بهطورکلی خوانین یزد از وقف، استفاده از آن برای فقرا، زوار مشاهد مقدسه، روضات، سادات، برگزاری مجالس عاشورا و خاصه سفرهی عید غدیر و دیگر اعیاد مذهبی، حقوق خادمان مشاهد مشرفه، کمک هزینههای نگهداری خود ملک وقف شده، و آبیاری باغات بوده است. همچنین وقف میتوانسته پشتیبان خانوادگی در حفاظت از املاک مذکور باشد که از خطر غصب، اموال را به تأسیسات مذهبی در قالب وقف انتقال میدادند. انگیزه این واقفان از وقف سیاسی بوده است که عموما حکمرانان را شامل میشود. برای پیبردن به اهداف سلاطین و حکام از وقف اموال، شرایط استفاده و بهرهمندی عموم افراد و اطلاع آحاد مردم از عملکرد و انگیزهی وقف واقف و نوع اقدام آنان، بینش اجتماعی و سیاسی افراد و زمان انجام وقف اموالشان، همینطور تغییرات و تقسیمات سیاسی و جغرافیایی حاصله از محلها را میتوان در وقفنامهها بررسی کرد (دانشیزدی، 1386، ص92). وقف با توجّه به مسئولیّتهای متقابل و همبستگی اجتماعی که میان ثروتمندان و نیازمندان ایجاد میکند، بهطور طبیعی به کاهش چشمگیر فقر و محرومیت، افزایش درآمد و سطح زندگی عموم جامعه کمک میکند. در این راستا وقف، شکاف طبقاتی از نظر اقتصادی و تنشهای موجود میان گروههای اجتماعی را کاهش میدهد. بررسی موقوفههای خوانین، اطلاعاتی ارزشمند از شرایط اقتصادی و اجتماعی یزد در طول حکومت ایشان، نظیر تملک زمین و املاک، بافت شهر را بهدست میدهد.
نتیجهگیری:
با تشکیل دودمان خوانين توسط محمّد تقیخان ثبات سياسي بر يزد حاکم شد. مهّمترين رکني که ميتوان در احداثات وي در نظر گرفت وقفيات است. آنچنان که آورده شد، موقوفات محمّد تقيخان را ميتوان بازتاب کالبدي وقف در فضاهاي شهري يزد بهشمار آورد. با نگاهي به مندرجات تواريخ محلي يزد و وقفنامهها روشن ميشود که سنت پسنديدهي وقف از جايگاه ويژهاي در ميان يزديان برخوردار بوده است. وقف را ميتوان از عوامل مهّم و توسعهدهندهي نظام اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي يزد در عصر خوانين دانست.
از نخستين انگيزههاي محمد تقي خان براي مبادرت به وقف، محروميتزدايي از يزد بوده است که نمودي از سياست مذهبي او بهشمار ميآيد و در نتيجه مفهوم “عدالت اجتماعي” در شهر يزد نمود پيدا ميکند. وقف اموال شخصي محمّد تقيخان را تضمين کرده بود و نحوهي استفادهي آن مشخص و عايداتش به مصرف ميرسید. اقدامات وي در اين حوزه، بيانگر ترويج اين سنت و توجّه به توسعهاي پايدار و ماندگار بوده که سهم موقوفات، تکافلي توانمندساز در تاريخ يزد در دوران مذکور داشته است. در نتيجه حکومت محمّد تقي خان فصل نويني را در تاريخ سياسي، اجتماعي و اقتصادي منطقه يزد بهوجود آورد که اثرات آن تا به امروز قابل مشاهده است. بهطورکلي ميزان موقوفات نشان از اعتقادات قوي مذهبي و شرايط اقتصادي آن زمان مردم دارد و به آگاهي، تدين، حس همدردي اجتماعي، شرايط و نيازهاي اقتصادي- اجتماعي شهر برميگردد.
کتابنامه:
کتابهای فارسی
آقا زاده، احمد. مسائل آموزش و پرورش ایران، سمت، 1386، تهران.
افشار، ایرج. یادگارهای یزد، ج2، چ2، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1374، تهران.
باستانی پاریزی، محمد ابراهیم. حماسه کویر، امیرکبیر، 2536، تهران.
باستانیپاریزی، محمد ابراهیم. خاتون هفت قلعه (مجموعه مقالات تاریخی)، امیرکبیر، 1356، تهران.
باقری، علی. جامعه و حکومت در ایران، بین الملل، 1371، تهران.
دهقانیان نصرآبادی، کاظم. سیمای تفت، ج دوم، اندیشمندان یزد، 1387، یزد.
رجائی، غلامعلی. ایران و کریمخان زند (نوآوریهای کریمخان در دورهی حکومت)، نیکتاب، 1387، تهران.
رضوی، محمّد. خاطرات وکیلالتولیه، بهکوشش علیاکبر تشکّریبافقی، با مقدمهی ایرج افشار، 2مجلّد، سخن، 1388، تهران.
زندهدل، حسن. راهنمای گردشگری ایران (استان یزد)، ایرانگردی ]کاروان جهان گردان[، 1390، تهران.
سرهنگ اشتری و یزدی، منوچهر. مروارید کویر «مقالات: آشنایی با هنر موسیقی در یزد، نحوهی کشاورزی در یزد»، شرکت پاینده یزد، 1352، استانداری یزد.
شعبانی، رضا. تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه، ج اول، نوین، 1365، تهران.
شمیم، علیاصغر. ایران در دورهی سلطنت قاجار، علمی، 1370، تهران.
طاهری، احمد. تاریخ یزد، چاپخانه گلبهار یزد، 1317، یزد.
طرب نائینی، محمّد جعفر بن محمّد حسین. جامع جعفری (تاریخ یزد در دوران نادری، زندی و عصر سلطنت فتحعلیشاه)، به کوشش ایرج افشار، انجمن ملّی، 1353، تهران.
قبادیان، عطاالله. فلات مرکزی ایران سیمای طبیعی استان یزد در ارتباط با مسائل کویری، دانشگاه جندیشاپور، 1361.
میرجلیلی، سید محمد جعفر. وقف در یزد، صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز یزد، 1379، یزد.
میرعلمی، بی بی سادات. فرهنگ نیکو (مجموعه موقوفات شهرستان بافق، بهاباد و توابع)، ج اول، چ اول، ستایش، 1389، تهران.
نیدرمایر، اسکارفن. خاطرات نیدرمایر (زیر آفتاب سوزان ایران)، ترجمه کیکاووس جهانداری، اساطیر، 1380، تهران.
واتسن، رابرت گرانت. تاریخ ایران دوره قاجار، ترجمه ع. وحید مازندرانی، چ چهارم، امیرکبیر، 1354، تهران.
مقالات فارسی
الفضلی، داهی. ساختار تاریخی نظام وقف از لحاظ اجتماعی، اقتصادی و تشکیلاتی، وقف میراث جاویدان، 1378، ش 27، صص 16-23.
تشکری بافقی، علیاکبر. نقش عبدالرضا خان بافقی در بحران یزد در دومین دوره جنگهای ایران و روس، تاریخ ایران، 1388، ش 5/60، صص 17- 38.
حبیبی، محمّد. وقف، شالودهی توسعهی اقتصادی و اجتماعی، وقف میراث جاویدان، 1379، ش 30، صص 175- 180.
دانش یزدی، فاطمه. تحلیل فرهنگ وقف در دوره صفویه (به استناد کتیبههای سنگی در بناهای اسلامی شهر یزد)، وقف میراث جاویدان، 1386، ش 60، صص 88- 103.
شاطری، مفید. وقف قنات در قاین و آثار اجتماعی، فرهنگی آن، وقف میراث جاویدان، 1384، ش 49، صص 64- 75.
طباطباییان، عطیه. وضعیت اوقاف در دورهی قاجار با تکیه بر قوانین مجلس و شکایات واقفان اصفهانی، سخن تاریخ، 1389، ش 11، صص 154- 228.
کریمیان، حسن، و عزیزی، حمید. نقش بازرگانان در بافت تاریخی شهر یزد در عصر قاجار، تاریخ اسلام، سال شانزدهم، 1394، ش 61، صص 231- 261.
کوندو، نوبوآکی. پیشینهی اجتماعی و اقتصادی خوانین یزد، میراثجاویدان، سالهشتم، 1379، ش 29، صص73- 82.
لمبتون، آن کی. اس. وقف در ایران، ترجمه احمد نمایی، مشکوۃ، 1388، ش 102، صص 77- 95.
مسرت، حسین. بررسی وقف و نیکوکاری در آبانبارهای ایران (به ویژه یزد)، وقف میراث جاویدان، 1387، ش63، صص 70- 76.
موسوی، احمد. دارالعباده یزد و سنت دیرپای وقف، وقف میراث جاویدان، 1377، ش 23- 24، صص 64- 69.
میرحسینی، محمّد حسن. وضعیت زمینداری و اقتصاد زراعی یزد در دوره ناصری، بررسیهای نوین تاریخی، 1385، ش 2، صص 92- 104.
The rule of Mohammad Taghi Khan in Yazd (From political action to religious-economic activity endowment)
Atefeh Ranjbar Jamalabadi
- of Iranology, Faculty of Humanities and Social Sciences, Faculty of Theology, Department of History, Yazd University, Iranshenas8892@gmail.com.
Abstract
The situation in Iran after the assassination of Nader Shah accompanied by developments such as the independence of local rulers such as Yazd local rulers. The formation of the khavanin’s dynasty (1264-1366 AH) by Mohammad Taqi Khan Bafqi led to the political stability of Yazd and, for a long period of time, opened a new chapter in the political, economic and social history of Yazd. Due to factors such as geographic location, economic status of the region, the location of the business route and the distance from the central government, Yazd was considered by the central government with economic perspectives. Mohammad Taqi Khan’s endowments reflect his strong religious beliefs and economic conditions. The impacts of Mohammad Taqi Khan’s endowments on social affairs, reduction of government involvement in endowments, security of property, city development, cultural, economic and religious growth of Yazd and the development of urban society. The present article, with historicl research method, using a descriptive-analytical method, analyzes the documents, data and existing historical documents to answer these questions: What is the impact of Mohammad Taqi Khan’s political performance political stability in Yazd? What is the reflection on the economic, cultural and religious function of Mohammad Taqi Khan in Yazd? How has Mohammad Taqi Khan’s endowments influenced social life in Yazd? The results of this research indicate that Mohammad taqi khan created political stability by removing the rulers who were not satisfied with the yazd people and his endowments reflected the development of social justice and, to a degree, the eradication of poverty, the revival of the endowment spirit among the people of yazd, the spread of science and culture, the prosperity of religious circles, and the preservation of the religious spirit of the people. The role of endowment in creating and expanding the urban spaces of yazd has been influential due to the general need of the time by building a school, water storage,etc., until the formation of larger spaces such as the bazaar by Mohammad taqi khan. Also, Mohammad Taqi Khan’s endowment’s contribution to the empowerment takaful in the history of this city reflects his attention to the sustainable and permanent development of the city.
Keywords:
Mohammad Taghi Khan Bafqi, Khavanin Yazd, endowment, Yazd.
[1] – در قرآن کریم در آیه 61 سوره هود تاکید بر آباد کردن زمینها و شهرها شده است: اوست كه شما را از زمين پديد آورد و از شما خواست تا در آن آبادى كنيد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.