بررسی وضعیت حقوقی وقف اموال اشخاص حقوقی در فقه و حقوق ایران

بررسی وضعیت حقوقی وقف اموال اشخاص حقوقی در فقه و حقوق ایران

پدیدآور: قاسم بذر افکن

چکیده:

وقف، یکی از اعمال حقوقی است که به انشای اراده نیاز دارد و به معنای حبس عین مال و تسبیل منافع آن است. شخص حقوقی دارای وجودی اعتباری است و شخصیت آن، از شخصیت تشکیل دهندگان آن، متمایز و مستقل است. با این وجود، اشخاص حقیقی هستند که کلیه اعمال حقوقی و اجرایی شخص حقوقی را به مرحله انجام می رسانند و طبیعتاً بدون اراده مدیران، اراده ای بالفعل از شخص حقوقی صادر نمی گردد. شخص حقوقی قادر نیست مستقیماً اراده خود را اعمال نماید. از سوی دیگر، ماده 588 قانون تجارت مقرر داشته است که شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است مگر حقوق و تکالیفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد … و ماده 589 مقرر داشته است که تصمیمات شخص حقوقی به وسیله مقاماتی که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند، گرفته می شود. لذا در بادی امر چنین به نظر می آید که شخص حقوقی می تواند اموال خویش را با تصمیم مدیران خود وقف نماید. با این وجود چون وقف باعث فک ملک و خروج موقوفه از مالک می گردد و از طرفی مدیران مالک اموال شخص حقوقی نیستند که بتوانند آن را فک نمایند، این فرضیه تقویت می شود که وقف اموال اشخاص حقوقی با اهداف تشکیل شخص حقوقی مغایرت دارد و امکان پذیر است.

کلیدواژه‌ها: وقف ،شخصیت،شخص حقوقی،فقه،حقوق ایران

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/