بررسی فقهی ، حقوقی عقد وقف
(20 صفحه اول در ایران داک نمایه نشده است)
پدیدآور: ابولفضل باباپور
چکیده:
وقف بهترین ومؤثر ترین وسیله تکافل اجتماعی است و به عنوان نهادی است که تداوم صدقات را امکان پذیر می سازد، نهاد وقف یک نهاد دینی است و از امتیازات شریعت اسلامی آنست که مسلمان را بر تکافل اجتماعی ترغیب می نماید , آنان را بر صدقه دادن در راه های خیر واعانه مساکین تشویق میکند ، و علاوه بر معمول بودن در میان ملل مختلف در زمانهای قدیم ، در دین اسلام نیز به جهت تاکید قرآن و سنت اهمیت بیشتری کسب کرده است ، از آنجایی که مدتهاست این نهاد حقوقی مورد غفلت واقع شده و حتی در کتابهای حقوقی و دانشکدههای حقوق نیز کمتر به آن میپردازند ، و این در حالی است که این قالب حقوقی ویژگیها، معافیتها و شرایطی دارد که برای تامین هدف بسیاری از خیران مناسب است در این نوشتار سعی بر آن شده است تا ضمن بیان تعاریف و ماهیت عقد وقف ، به بررسی ارکان و شرایط تحقق آن پرداخته شود و همچنین در این پژوهش پس از بررسی و تحقیق به این نتیجه رسیده ایم که , تا وقتی موقوف علیه یا حاکم (وقف خاص یا عام) قبولی خود را اعلام نکرده اند وقف واقع نمی شود و فوت یا حجر واقف قبل از قبول, مانع از تحقق وقف خواهد بود. البته صرف ایجاب و قبول در ایجاد وقف کافی نیست و قبض مال موقوفه از طرف موقوف علیه/علیهم از شرایط صحت این عقد ا ست. ماده 59 قانون مدنی مقرر میدارد: (( اگر واقف, عین موقوفه را به تصرف ندهد وقف محقق نمی شود و هر وقت به قبض بدهد وقف تمام می شود)). به این ترتیب, عقد وقف از عقود عینی محسوب می شود که قبض شرط صحت آن ا ست. در حالی که, اگر وقف، ایقاع بود، تنها اراده واقف برای ایجاد آن کافی بود و اراده موقوفه علیه/ موقوف علیهم در تحقق این نهاد حقوقی نقشی نداشت. بر این ا ساس, اگر واقف بعد از اعلام اراده خود فوت کند یا محجور شود, وقف به قوت خود باقی خواهد بود.
کلیدواژهها: وقف در حقوق،وقف در فقه،ارکان وقف،وقف
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.