مطالعه و بررسی تطبیقی عقد وقف در نظام حقوقی ایران و فرانسه
پدید آور: مرتضی مرادیان
چکیده:
حقوقدانان تلاش می‌کنند که عمل حقوقی وقف را در قالب نهادهای حقوقی موجود و مرسوم دربیاورند، در حالی که قالبهای موجود ظرفیت لازم و توان پذیرش این نهاد را در بعضی شرایط ندارند. به دلیل مخالفت هایی که با وقف می‌شد، از زمان تدوین قانون مدنی فرانسه، وقف عملاً منتفی شده بود و نامی از آن در قانون آورده نشد. بعدها وقتی وقف را عمل حقوقی دانستند، حقوقدانان تلاش نمودند تا جایگاه خاص قانونی آن را مشخص سازند. رویه قضائی و نظریات حقوقدانان در راستای ایجاد این همگونی، مثبت بود و نقش مفیدی ایفا کرد.در مورد تأسیس بنیاد وقف و وضعیت آن، حقوقدانان فرانسه تقسیمات مختلف از جنبه‌های نظری و عملی ارائه داده‌اند. از دیدگاه کلی تأسیس نهاد وقف گاهی بی‌واسطه و «مستقیماً» صورت می‌پذیرد، یعنی بانی خودش بنیاد موقـوفه را ایجـاد می‌کند؛ و گاهی «غیر مستقیم» و باواسطه، که در این حالت، واسطه نقش مجری را برای ایجادکننده بنیاد موقوفه ایفا می‌کند. در هر دو صورت، بانی وقف این نهاد را یا در زمان حیات خویش تشکیل می‌دهد یا تولد آن را به وسیله «وصیت» برای پس از وفات خویش تدارک می‌بیند.
کلیدواژه‌ها: وقف،نظام حقوقی،ایران،فرانسه
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.