نقش سازمانهای مردم‌نهاد در پیشگیری از جرایم نوجوانان در حقوق ایران و اسنادالزام آور سازمان ملل متحد
پدیدآور: جابر بابایی کنگ‌لو
چکیده:
شکست رویکردهای انحصارطلبانه در مبارزه با انحرافات اجتماعی و پیشگیری از بزهکاری موجب شده است که از حدود نیم قرن اخیر دولت‌ها به اتخاذ رویکردهای مشارکتی در سیاست‌جنایی خویش ، به ویژه پیشگیری از جرم ، روی آورند . این رویکرد که از آن با عنوان «سیاست جنایی مشارکتی» یاد می‌شود ، به معنای شرکت دادن مردم در مراحل مختلف نظام عدالت کیفری می‌باشد . یکی از قالب‌های مشارکت مردم در عرصه پیشگیری از جرم «سازمانهای مردم‌نهاد» است که به دلیل نظام‌مند ، هدف‌مند و تخصصی بودن ، از کارآیی و تاثیرگذاری بیشتری در این عرصه برخوردار می-باشد.امروزه رشد و گسترش بزهکاری نوجوانان در هر دو بُعد کمّی و کیفی ، از جمله آسیب‌های اجتماعی است که لزوم مشارکت و همکاری نهادهای رسمی و غیررسمی را در زمینه پیشگیری از آن ضرورتی انکارناپذیر کرده است . سازمانهای مردم‌نهاد ، به عنوان قالب سازمان‌یافته مشارکت‌های مردمی ، از جمله نهادهای غیررسمی هستند که در این زمینه وارد عرصه شده و فعالیت‌های گوناگونی را به انجام رسانیده‌اند . بطورکلی می‌توان گفت که این سازمان‌ها با انجام اقدامات آموزشی مانند برگزاری کلاس‌های سوادآموزی ، حرفه‌آموزی ، آموزش مهارت‌های اجتماعی ، آموزش مهارت‌های فرزندپروری و همچنین اقدامات حمایتی همچون شناسایی و نگهداری از کودکان و نوجوانان بی-سرپناه ، ارایه خدمات بهداشتی ، حمایت از خانواده‌های بی‌بضاعت و… در تلاش هستند که با از بین بردن عوامل اجتماعی موثر در بزهکاری نوجوانان از گرایش آنها به رفتارهای مجرمانه پیشگیری نمایند.
کلیدواژه‌ها: سازمانهای مردم نهاد،بزهکاری نوجوانان،سیاست جنایی مشارکتی،سازمان غیر دولتی،ملل متحد،نظام حقوقی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.