مصلحت در عقد وقف

پدیدآور: محمدمهدی ملاک

چکیده:

یکی از مهم‌ترین مسائل در نهاد وقف، مسئله رعایت مصلحت در این نهاد است. رعایت مصلحت در وقف با توجه به محدودیت‌های موجود در معاملات موقوفه بیش از سایر نهادها مورد توجه است. این محدودیت‌ها مبتنی بر اصل عدم فروش و امکان اجاره موقوفه صرفاً با رعایت شرایط و مقررات خاص می‌باشد. اما این محدودیت‌ها تحت شرایط و ضوابطی که می‌توان از آن تحت عنوان کلی مصلحت نام برد، کنار گذاشته و امکان معامله موقوفه فراهم می‌شود. از آنجا که امر مصلحت در ابعاد مختلف نهاد وقف موثر و دخیل می‌باشد، این پژوهش به بررسی جایگاه این مفهوم در عقد وقف پرداخته است. برحسب این پژوهش، با توجه به ارکان مصلحت در عقد وقف همچون محدوده صلاحیت، ضرورت، اراده واقف، عرف و عقل می‌توان مصلحت را به درستی تشخیص داد و با وجود و تشخیص مصلحت از سوی مرجع تشخیص که بسته به مورد واقف، متولی به‌تنهایی یا در کنار ناظر استصوابی و سازمان اوقاف (مأذون از طرف ولی‌فقیه) است، می‌توان موانع معاملات موقوفه را رفع نمود. در آخر با توجه به وجود مصالح متعدد در ارتباط با نهاد وقف می‌توان با استفاده از قواعدی همچون تقدیم اهم بر مهم، لاضرر، تسلیط و حکم حکومتی در صورت بروز تزاحم میان این مصالح، مصلحت مقدم را تشخیص داد.

کلیدواژه‌ها: وقف،سازمان اوقاف،مصلحت،موقوفه،متولی

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *