بررسی عملکرد زنان واقف و تأثیر فعالیت آنان از مشروطه تا پایان دوره پهلوی اول (مطالعه موردی زنان واقف تهران)

پدیدآور:مرضیه افرافر

چکیده:

پژوهش حاضر به بررسی عملکرد زنان واقف و تاثیر فعالیت آنان از مشروطه تا پایان دوره پهلوی اول و به طور موردی زنان واقف شهر تهران می پردازد. وقف سنتی اسلامی و برای خدمت عمومی است که در تمام نقاط جهان وجود داشته و دارد. این سنت با سابقه ای طولانی از دوره باستان در ایران رایج بوده و با ورود اسلام، تحولات زیادی به خود دید. پویایی وقف در دوران اسلامی به رونق فرهنگ و اقتصاد و حتی حوزه های فرهنگی جامعه می انجامید. بعد از انقلاب مشروطه و دگرگونی های سیاسی، اجتماعی جامعه ایران، وقف نیز متحول گردید و در مناسبات فرهنگی و اجتماعی، دارای جایگاه جدیدی شد. این پژوهش در پی آن است نقش زنان واقف در تحولات اجتماعی دوره مشروطه تا پایان پهلوی اول را ارزیابی کرده و دریابد موقوفات زنان تهران در دوره مورد مطالعه از چه ویژگی و کارکردی برخوردار بوده است؛ هم چنین بر اساس اسناد موجود چند درصد از اسناد وقفی در محدوده مورد مطالعه به زنان اختصاص دارد.زنان واقف در دوره مشروطه و پهلوی اول به عنوان یکی از اصلی ترین کنشگران موثر بر تحولات اجتماعی شمرده می شدند و موقوفات آنان در دوره های مورد مطالعه دارای تفاوت های معناداری است که به تحول در نوع نگرش، انگیزه های واقفان و مطالبات اجتماعی حاکم باز می گردد. همچنین به نظر می رسد حداقل20 درصد اسناد وقفی در دوره مشروطه و پهلوی اول در تهران متعلق به زنان باشد.روش این پژوهش بر مبنای روش توصیفی و تجزیه و تحلیل داده ها با تکیه بر اسناد به دست آمده از دوره مربوطه است. بررسی اسناد موجود نشان از آن دارد زنان در این زمان مطابق با تغییرات جامعه پیش رفته و در عرصه وقف پایه گذار تحولاتی به خصوص برای دوره های بعد بوده اند.

کلید واژه ها: وقف، زنان واقف تهران، مشروطه، پهلوی اول، موقوفات

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/

 

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *