بررسی و تحلیل فعالیت های کارآفرینی اجتماعی نهاد های حمایتی و نقش آنها در کاهش فقر(مورد مطالعه شهر مشهد)

(20 صفحه اول در ایران داک نمایه نشده است)

پدیدآور: ابوالفضل رمضانی

چکیده:

هدف این پژوهش واکاوی علل ظهور کارآفرینی اجتماعی، شناسایی مدل‌ها، بررسی راهبردهای موفقیت در پیاده‌سازی و پیامدهای آن است. بخش اول این مطالعه با روش کیفی و تکنیک مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. نمونه‌گیری تحقیق به شیوه نمونه‌گیری نظری است. با مدیران 20 نهاد حمایتی شهر مشهد مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد و متن مصاحبه‌ها با کمک نرم‌افزار MAXqda10 تحلیل شد. در بخش دوم پژوهش به منظور مقایسه تاثیر جهتگیری کارآفرینی اجتماعی با جهتگیری خیریه‌ای بر جنبه‌های مختلف فقر شامل فقر درآمدی، طرد اجتماعی، فقر قابلیتی، آسیب‌پذیری و فقر بین نسلی بررسی پیمایشی انجام شد. در این پژوهش خدمات گیرندگان موسسه‌های کارآفرین اجتماعی با مددجویان موسسه‌های خیریه مقایسه شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌ای که حاوی 91 سؤال بود، گردآوری شد. جهت سنجش ابعاد مختلف فقر از «پرسشنامه استانداردهای زندگی» استفاده شد. آلفای کرونباخ کلیه خرده مقیاس‌های پرسشنامه بالای 0.7 بود. پرسشنامه‌ها به 143 نفر از خدمات گیرندگان 7 موسسه با جهت‌گیری کارآفرینی اجتماعی و 156 نفر از خدمات گیرندگان 8 موسسه با جهت‌گیری خیریه در شهر مشهد داده شد. مقوله کانونی این پژوهش «ادغام اجتماعی از طریق کار» است. راهبرد اصلی پیاده‌سازی رویکرد جدید استفاده از توانمندی‌های کارکنان و توجه و افزایش توانمندی خدمات‌گیرندگان جهت بهره‌برداری از فرصت‌های اشتغال در بازار کار است. با تغییر چهره فقر از مطلق به نسبی در جامعه ایران، دارایی‌های فردی و اجتماعی فقرا در کل افزایش پیدا کرد. متناسب با این روند، تقاضای مردم و نخبگان برای اثربخشی و کارآمدی نهادهای متولی فقر بیشتر شد. در چنین شرایطی برخی از نهادهای متولی با استفاده از شبکه‌های اجتماعی، به ادغام اجتماعی از طریق کار روی آوردند. ادغام اجتماعی از طریق کار موجب افزایش اعتماد خدمت گیرنده به سازمان، افزایش احساس خودکارآمدی، پایداری مالی و ارتقاء شهرت سازمانی و کاهش آسیب‌های اجتماعی ناشی از فقر می‌شود. یافته‌های کمّی نشان داد خدمات گیرندگان موسسه‌های کارآفرینی اجتماعی در مقایسه با خدمات گیرندگان موسسه‌های خیریه، در ابعاد مختلف فقر (فقر ضروریات زندگی، فقر سلامت‌محور، فقر مسکن محور، فقر مطلق، فقر نسبی، فقر بین نسلی، آسیب‌پذیری و طرد اجتماعی) به طور معنی‌داری وضعیت بهتری داشتند. سه یافته اصلی بخش پژوهش کمی عبارت‌اند از: ادغام اجتماعی از طریق کار جنبه‌های مختلف فقر درآمدی را به طور معنی‌داری کاهش می‌دهد. اشتغال صرف‌نظر از جنبه اقتصادی (افزایش رفاه فرد یا درآمد خانوار)، از لحاظ اجتماعی نیز دایره شمول فرد را گسترش می‌دهد و از خطر انزوا و طرد اجتماعی وی می‌کاهد. کارآفرینی اجتماعی فقر بین نسلی را کاهش می‌دهد و چرخه فقر را قطع می‌کند.

کلیدواژه‌ها: خیریه،کارافرینی اجتماعی،فقر،نهادهای حمایتی،جامعه شناسی کارآفرینی،محرومیت اجتماعی

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *