ارکان تحقق عقد وقف

ارکان تحقق عقد وقف

پدیدآور: ناصر عربی

چکیده:

وقف عقدی است که در آن شخصی طالب بخشیدن مال خود در امور عام‌المنفعه کرده تا بتوان در مدت زمان طولانی از منافع آن مال بهره مند شد. وقف همانند هر عقد دیگری نیاز به وجود ارکان مشخصی دارد. بنا بر نظر فقها و قانون مدنی ارکان وقف به شرح زیر است: اولین رکن از ارکان وقف صیغه وقف است. فقهای عامه و امامیه بر این مطلب، اتفاق نظر دارند که وقف با لفظ «وقفتُ» تحقق پیدا می کند و این لفظ صراحت در وقف دارد. در حالیکه الفاظ دیگری همچون «تصدقت» به معنی «صدقه دادم» با توجه به اینکه بر وقف و غیر وقف، دلالت دارند، باید همراه با قرینه، باشند تا بدانیم منظور از آن، «وقف» بوده است. ماده 56 قانون مدنی نیز، مقرر داشته است: وقف، واقع می شود به ایجاب از طرف واقف و به هر لفظی که صراحتا، دلالت بر معنی آن کند. دومین رکن از ارکان وقف واقف می باشد. واقف یعنی شخصی که مالش را در راستای استفاده خیر وقف کند. واقف باید دارای اهلیت قانونی و شرعی برای بستن قرارداد بوده که این اهلیت به معنای این است که واقف بالغ، عاقل و مختار بوده و حق تصرف در مال خود را داشته باشد. سومین رکن از ارکان وقف، موقوف علیه است. موقوف علیه شخص ذی نفع می باشد یعنی منافع مال موقوفی به نفع او بخشیده شده است. موقوف علیه می تواند شخص یا اشخاص متعددی باشند که در آن صورت موقوف علیهم نامیده می شوند. در وقف خاص، اشخاص خاصی به عنوان موقوف علیهم ذی نفع اند یعنی واقف به نیت بهره برداری افراد خاصی، مال خود را وقف است. مانند وقف برای اولاد ذکور. در وقف عام، موقوف علیهم اشخاص معینی نیستند و از همین جهت عقد وقف در راستای منافع عامه انجام می گردد.

کلیدواژه‌ها: عقد وقف،ارکان،واقف،موقوف علیه،عین موقوفه

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/