نقش سازمان های مردم نهاد در توانمندسازی اجتماعی-اقتصادی زنان روستایی شهرستان رشتخوار(PhD)
پدیدآور: خدیجه جوانی
چکیده:
ایران از جمله کشورهای در حال توسعه است که داری پیشینه و خواستگاه سازمانهای مردمی سنتی بوده که برخی از آنها همچنان وجود دارند. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش سمنها در توانمندسازی زنان روستایی شهرستان رشتخوار از استان خرسان رضوی است. روش تحقیق علی-مقایسه ای و توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق شامل 10 روستای شهرستان است که سمن «باشگاه کشاورزان جوان» به صورت کاملا فعال نقش آفرین بوده است. در این تحقیق به تأثیرات سمنهای رسمی و انواع غیررسمی و سنتی آن در توانمندسازی زنان روستایی از ابعاد اقتصادی و اجتماعی پرداخته شده است. از 800 نفر زن عضو سمنها، با فرمول کوکران و ضریب خطای 0.06 ، تعداد 200 نفر حجم نمونه اعضاء بدست آمد و معادل آنها 200 نفر نیز غیرعضو به عنوان گروه شاهد تعیین گردید. جهت شناسایی نقش سمنها بر توانمندسازی زنان، 15 شاخص اقتصادی و 25 شاخص اجتماعی در نظرگرفته شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد، اختلاف میانگین توانمندی اجتماعی و اقتصادی زنان عضو و غیرعضو معنی دار، و اثبات شد. در پایان از روش نظریه بنیانی و مصاحبه کیفی با 33 نفر از اعضای هیات مدیره و موسسین سمن (باشگاه کشاورزان جوان)، و 20 نفر از زنان اعضای واره به بررسی نقاط قوت و چالشهای این سمنها پرداخته شد. نقاط قوت سمنها در چند بخش اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی تقسیم گردید. مهمترین چالش های پیش روی سمن باشگاه کشاورزان جوان: عدم ریسک پذیری و کمبود بوجه روستاییان، وجود فقر فرهنگی روستا عدم فهم کامل مردم از کارکرد سمن، تجربه ناموفق سمن های قبلی و ایجاد دید منفی و همچنین خشکسالی و کمبود علوفه و تغیر نگرش جوانان در ماندگاری در واره از مهمترین چالشهای پیش روی سمن واره می باشد.
کلیدواژه‌ها: سازمان مردم نهاد،توانمندسازی اجتماعی اقتصادی،زنان روستایی،شهرستان رشتخوار
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.