مفهوم شناسی احسان و مصادیق محسنین از منظر قرآن و روایات

پدیدآور: آزاده حسینی

چکیده:

احسان در معارف دینی و اخلاق دارای انواع درجات بوده و با مصادیق متعدد خود همواره در حیات بشر، اثرگذار می باشد، جریان احسان در زندگی انسان خیر دنیا وآخرت را در پی دارد. واژه احسان به معنی بخشش و نیکویی کردن به دیگران و شایسته انجام دادن کار بوده و حقیقت همه حسن و نیکویی طبق آیات شریفه قرآن کریم به خداوند عزّوجلّ نسبت داده شده است. بررسی ارتباط این واژه با واژگان همنشین، جانشین و متضاد آن شناخت کاملتری از این مفهوم در اختیار ما قرارمی‌دهد. مؤلفه هایی چون: خوف از خداوند، تمسک به عروه الوثقی، انفاق فی سبیل الله در قرآن کریم و مؤلفه هایی همچون: ایجاد مسرّت، شرافت و نفوذ در قلوب و ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در حدیث از مفهوم احسان دریافت می‌شود. از مصادیق بَشَری محسنین؛ نبی اکرم صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام و پیامبرانی هستند که خصوصیات آنان همچنین احوال آنان در دنیا، آخرت و بهشت و دعاهای مستجاب ایشان با توجه به آیات و روایات بررسی شده است. تا راهی در جهت شناخت بیشتر احسان که از اسماء الهی است به عنوان خلیفه خداوند داشته باشیم و با توجه به الگوهای ذکر شده از قرآن کریم و روایات به این هدف بلند راه پیدا کنیم.

کلیدواژه‌ها: احسان،محسنین،عمل صالح،نیکویی،قران ،روایات

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *