احسان و محسنین از دیدگاه قرآن و حدیث

پدیدآور: لیلا اوصالی استاد راهنما: مجید معارف استاد مشاور: ولی‌اله نقی‌پورفر

چکیده:

احسان به معنای انجام دادن عمل نیک است که در قرآن کریم از جایگاه خاصی برخوردار است. گاه احسان فردی مطرح بوده که همان احسان به نفس است و شامل اطاعت از دستورات الهی و انجام اعمال صالح و خودداری از گناهان و معاصی است. و گاه احسان اجتماعی مطرح است که شامل بخششهای مادی و معنوی و رسانیدن خیر و نیکی به دیگران است. لازم به ذکر است که هر احسانی مورد قبول خداوند متعال واقع نمی شود، بلکه تنها در مواردی که انگیزه و هدف از انجام احسان ، الهی بوده و در کمال اخلاص صورت گیرد، مورد پذیرش درگاه احدیت واقع خواهد شد. احسان مانند هر عمل دیگری، آثار و تبعاتی در دنیا و آخرت به همراه دارد و عمل به آن، سبب رسیدن به فلاح و رستگاری فرد و جامعه خواهد شد.

کلیدواژه‌ها:  قرآن،حدیث،احسان،محسنین،نیکوکاری

منبع:https://ganj-edge.irandoc.ac.ir/

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *